Ons wetenschappelijk onderbouwde 3-stappenplan voor waterwelzijn.

Zware metalen in kraanwater, zoals lood, arseen, kwik en cadmium, komen vaak van verroeste leidingen, industrieel afvalwater, mijnbouwactiviteiten of oude gemeentelijke infrastructuur. Deze verontreinigingen kunnen in de watervoorziening terechtkomen als leidingen verouderen of als milieubeschermingsmaatregelen niet goed werken. Langdurige blootstelling aan zware metalen, zelfs in kleine hoeveelheden, kan serieuze gezondheidsrisico's opleveren, zoals problemen met het zenuwstelsel, de nieren en de lever, en mogelijk een hoger risico op kanker of ontwikkelingsstoornissen bij kinderen. Omdat deze metalen geen geur of smaak hebben, merk je vaak niet dat ze er zijn zonder goede tests of filters.

Hieronder zie je wat er wordt verwijderd:

PFAS, oftewel per- en polyfluoralkylstoffen, zijn een soort synthetische 'eeuwige chemicaliën' die veel worden gebruikt in industriële en consumentenproducten zoals antiaanbakpannen, waterdichte stoffen en blusschuim. Deze chemicaliën zijn supergoed bestand tegen afbraak, waardoor ze tientallen jaren in het milieu en het menselijk lichaam blijven zitten. PFAS komen vaak in het leidingwater terecht via industriële lozingen, afvloeiing van stortplaatsen en vervuilde grond. Langdurige blootstelling wordt in verband gebracht met ernstige gezondheidsrisico's, zoals onderdrukking van het immuunsysteem, hormonale verstoring, leverschade, hoog cholesterolgehalte en een verhoogd risico op kanker, zoals nier- en zaadbalkanker. Omdat PFAS zeer stabiel zijn, zijn ze notoir moeilijk te filteren met conventionele waterzuiveringsmethoden. Hun toenemende aanwezigheid in drinkwater heeft wereldwijd alarm geslagen, waardoor regelgevende instanties nu haast maken met het instellen van strengere limieten en het verwijderen van deze giftige stoffen uit openbare watersystemen.

Hieronder vindt u een overzicht van wat er wordt verwijderd:

Microplastics in kraanwater zijn kleine plastic deeltjes – vaak kleiner dan 5 millimeter – die ontstaan door de afbraak van groter plastic afval, synthetische textiel en persoonlijke verzorgingsproducten. Deze deeltjes kunnen in watersystemen terechtkomen via afvalwaterlozingen, afstromend regenwater en verouderde plastic infrastructuur. Door hun kleine omvang en wijdverspreide aanwezigheid zijn microplastics moeilijk te detecteren en te verwijderen met conventionele waterzuiveringsmethoden. Studies wijzen erop dat het binnenkrijgen van microplastics kan leiden tot ontstekingen, hormonale verstoringen en mogelijke langetermijneffecten op het spijsverterings- en immuunsysteem. Omdat ze lang in het milieu blijven en de cumulatieve effecten onbekend zijn, maken ze ons steeds meer zorgen voor zowel de menselijke gezondheid als de ecologische veiligheid.

Hieronder zie je een overzicht van wat er wordt verwijderd:

Pesticiden, zoals herbiciden, insecticiden en fungiciden, komen vaak in het leidingwater terecht door afvloeiing uit de landbouw, regenwaterinfiltratie en verkeerde verwijdering. Deze chemicaliën zijn bedoeld om biologische systemen te verstoren en richten zich niet alleen op ongedierte, maar kunnen ook de menselijke gezondheid beïnvloeden als ze langdurig worden ingenomen. Langdurige blootstelling aan residuen van pesticiden in drinkwater wordt in verband gebracht met allerlei gezondheidsproblemen, zoals hormonale verstoring, voortplantingsproblemen, ontwikkelingsachterstanden bij kinderen en een verhoogd risico op bepaalde vormen van kanker, zoals leukemie en lymfoom. Sommige pesticiden, zoals atrazine en glyfosaat, zijn bijzonder persistent in het milieu en resistent tegen conventionele waterzuiveringsprocessen. Hun aanwezigheid in leidingwater is een groeiende zorg, vooral in landbouwgebieden waar veel en consequent chemicaliën worden gebruikt, wat de noodzaak van geavanceerde filtratie om de waterveiligheid te waarborgen onderstreept.

Hieronder vindt u een overzicht van wat er wordt verwijderd:

Fluoride wordt vaak aan het drinkwater toegevoegd om tandbederf tegen te gaan, maar of dit wel zo'n goed idee is, blijft een discussiepunt. Langdurige blootstelling aan fluoride, zelfs als het binnen de veilige grenzen blijft, kan allerlei gezondheidsproblemen veroorzaken. Denk aan tandfluorose, wat zichtbare vlekken en schade aan het tandglazuur geeft, en skeletfluorose, een vervelende aandoening die botten en gewrichten aantast. Nieuw onderzoek wijst ook op mogelijke verbanden tussen chronische fluoride-inname en schildklieronderdrukking, een lager IQ bij kinderen en verstoring van belangrijke neurologische en hormonale functies. Omdat fluoride kleurloos en smaakloos is en niet makkelijk met standaardfilters kan worden verwijderd, blijft de ophoping ervan vaak onopgemerkt, wat leidt tot toenemende bezorgdheid over de gezondheidsrisico's op lange termijn bij voortdurende consumptie.

Hieronder vind je een overzicht van wat er wordt verwijderd:

Hormonale verontreinigingen in leidingwater, vooral synthetische en natuurlijke oestrogenen zoals 17β-oestradiol, zijn een groeiende zorg vanwege hun sterke biologische werking, zelfs bij hele lage concentraties. Deze stoffen komen vaak in het water terecht via farmaceutisch afval, menselijke uitscheidingen en landbouwafval dat hormonen van vee bevat. 17β-oestradiol, een sterke vorm van oestrogeen, kan het endocriene systeem verstoren en zo de hormoonhuishouding, de voortplanting en de vruchtbaarheid van zowel mensen als waterdieren beïnvloeden. Studies hebben aangetoond dat blootstelling aan sporen van dit hormoon kan leiden tot feminisering van vispopulaties en kan bijdragen aan vroegtijdige puberteit, een verminderd aantal zaadcellen en hormoongevoelige kankers bij mensen. Standaard gemeentelijke waterzuiveringsinstallaties zijn niet uitgerust om deze verontreinigingen volledig te verwijderen, waardoor geavanceerde filtratie essentieel is voor wie langdurige blootstelling wil vermijden.

Hieronder vind je een overzicht van wat er wordt verwijderd:

Vluchtige organische stoffen (VOS) zijn een groep koolstofhoudende chemicaliën die makkelijk in de lucht verdampen en het leidingwater kunnen vervuilen via industrieel afvalwater, landbouwchemicaliën en uitspoeling uit stortplaatsen of verouderde leidingsystemen. Veel voorkomende VOS in water zijn onder andere benzeen, chloroform en trichloorethyleen, waarvan er veel zijn geclassificeerd als kankerverwekkend of giftig voor de lever, nieren en het zenuwstelsel. Deze verbindingen kunnen in de watervoorziening terechtkomen via allerlei bronnen, van gemorste brandstof tot huishoudelijke producten en chemicaliën voor chemisch reinigen. Langdurige blootstelling, zelfs bij lage concentraties, wordt in verband gebracht met een verhoogd risico op kanker, onderdrukking van het immuunsysteem en ontwikkelingsstoornissen. Omdat VOS bestand zijn tegen conventionele waterzuiveringsmethoden en vaak niet te proeven of te ruiken zijn, is geavanceerde filtratie van cruciaal belang om de blootstelling te verminderen en de gezondheid op lange termijn te beschermen.

Hieronder vindt u een overzicht van wat er wordt verwijderd:

Chloor en andere ontsmettingsmiddelen worden vaak gebruikt in gemeentelijke watersystemen om schadelijke ziekteverwekkers te verwijderen, maar er zit een addertje onder het gras: bijproducten van ontsmetting (DBP's). Als chloor reageert met natuurlijke organische stoffen in water, ontstaan er giftige verbindingen zoals trihalomethanen (THM's) en haloazijnzuren (HAA's). Langdurige blootstelling aan deze DBP's wordt in verband gebracht met ernstige gezondheidsrisico's, zoals blaaskanker, voortplantingsproblemen, ontwikkelingsstoornissen bij kinderen en lever- of nierbeschadiging. Chloor zelf kan ook huidirritatie en ademhalingsproblemen veroorzaken en de balans van gezonde darmbacteriën verstoren. Hoewel deze chemicaliën een cruciale rol spelen bij het microbiologisch veilig maken van water, laat hun aanwezigheid in drinkwater een lastige afweging zien: water zuiveren terwijl er nieuwe risico's ontstaan. Geavanceerde filtratie is essentieel om zowel chloor als de schadelijke bijproducten ervan te verwijderen, waardoor een veiligere en evenwichtigere benadering van hydratatie wordt geboden.

Hieronder vindt u een overzicht van wat er wordt verwijderd: