Ons wetenschappelijk onderbouwde 3-stappenplan voor waterwelzijn.

Zware metalen in leidingwater, zoals lood, arseen, kwik en cadmium, zijn vaak afkomstig van gecorrodeerde leidingen, industrieel afvalwater, mijnbouwactiviteiten of oude gemeentelijke infrastructuur. Deze verontreinigende stoffen kunnen in de watervoorziening terechtkomen als leidingen verouderen of wanneer milieubeschermingsmaatregelen falen. Langdurige blootstelling aan zware metalen, zelfs in lage concentraties, kan ernstige gezondheidsrisico's opleveren, zoals aantasting van het zenuwstelsel, de nieren en de lever en mogelijk een verhoogd risico op kanker of ontwikkelingsstoornissen bij kinderen. Omdat deze metalen reuk- en smaakloos zijn, blijft hun aanwezigheid vaak onopgemerkt zonder de juiste tests of filtratie.

Hieronder vindt u een overzicht van wat wordt verwijderd:

PFAS, of per- en polyfluoralkylstoffen, zijn een klasse van synthetische 'forever chemicals' die op grote schaal worden gebruikt in industriële en consumentenproducten zoals anti-aanbakpannen, waterdichte stoffen en brandblusschuim. Deze chemicaliën zijn uiterst resistent tegen afbraak, waardoor ze tientallen jaren in het milieu en het menselijk lichaam kunnen blijven bestaan. PFAS komen vaak in het leidingwater terecht via industriële lozingen, afvloeiing van stortplaatsen en verontreinigde grond. Langdurige blootstelling wordt in verband gebracht met ernstige gezondheidsrisico's, waaronder onderdrukking van het immuunsysteem, hormonale verstoring, leverschade, hoog cholesterolgehalte en een verhoogd risico op kanker, zoals nier- en zaadbalkanker. Omdat PFAS zeer stabiel zijn, zijn ze notoir moeilijk te filteren met conventionele waterzuiveringsmethoden. Hun toenemende aanwezigheid in drinkwater heeft wereldwijd alarm geslagen, waardoor regelgevende instanties nu haast maken met het vaststellen van strengere normen en het verwijderen van deze giftige stoffen uit openbare watersystemen.

Hieronder vindt u een overzicht van wat er wordt verwijderd:

Microplastics in leidingwater zijn minuscule plasticdeeltjes – vaak kleiner dan 5 millimeter – die ontstaan door de afbraak van groter plastic afval, synthetische textiel en persoonlijke verzorgingsproducten. Deze deeltjes kunnen in watersystemen terechtkomen via afvalwaterlozingen, afvloeiend regenwater en verouderde plastic infrastructuur. Door hun kleine omvang en wijdverspreide aanwezigheid zijn microplastics moeilijk te detecteren en te verwijderen met conventionele waterzuiveringsmethoden. Studies suggereren dat de inname van microplastics kan leiden tot ontstekingen, hormonale verstoringen en mogelijke langetermijneffecten op het spijsverterings- en immuunsysteem. Hun persistentie in het milieu en onbekende cumulatieve effecten maken ze tot een groeiende zorg voor zowel de menselijke gezondheid als de ecologische veiligheid.

Hieronder vindt u een overzicht van wat wordt verwijderd:

Pesticiden, waaronder herbiciden, insecticiden en fungiciden, komen vaak in het leidingwater terecht via afvloeiing uit de landbouw, infiltratie van regenwater en onjuiste verwijdering. Deze chemicaliën zijn bedoeld om biologische systemen te verstoren en richten zich niet alleen op ongedierte, maar kunnen ook de menselijke gezondheid schaden wanneer ze gedurende langere tijd worden ingenomen. Langdurige blootstelling aan residuen van pesticiden in drinkwater wordt in verband gebracht met een reeks gezondheidsproblemen, waaronder hormonale verstoring, voortplantingsproblemen, ontwikkelingsachterstanden bij kinderen en een verhoogd risico op bepaalde vormen van kanker, zoals leukemie en lymfoom. Sommige pesticiden, zoals atrazine en glyfosaat, zijn bijzonder persistent in het milieu en resistent tegen conventionele waterzuiveringsprocessen. Hun aanwezigheid in leidingwater is een groeiende zorg, vooral in landbouwgebieden waar veel en consequent chemicaliën worden gebruikt, wat de noodzaak van geavanceerde filtratie om de waterveiligheid te waarborgen onderstreept.

Hieronder vindt u een overzicht van wat er wordt verwijderd:

Fluoride wordt opzettelijk aan veel gemeentelijke watervoorzieningen toegevoegd om tandbederf tegen te gaan, maar de aanwezigheid ervan in leidingwater blijft omstreden. Langdurige blootstelling aan fluoride, zelfs in hoeveelheden die volgens sommige normen als veilig worden beschouwd, wordt in verband gebracht met een reeks gezondheidsproblemen. Deze omvatten tandfluorose, wat zichtbare vlekken en schade aan het tandglazuur veroorzaakt, en skeletfluorose, een slopende aandoening die botten en gewrichten aantast. Nieuw onderzoek wijst ook op mogelijke verbanden tussen chronische fluoride-inname en schildklieronderdrukking, een lager IQ bij kinderen en verstoring van belangrijke neurologische en hormonale functies. Omdat fluoride kleurloos en smaakloos is en niet gemakkelijk door standaardfilters kan worden verwijderd, blijft de ophoping ervan vaak onopgemerkt, wat aanleiding geeft tot groeiende bezorgdheid over de gezondheidsrisico's op lange termijn van voortdurende consumptie.

Hieronder vindt u een overzicht van wat wordt verwijderd:

Hormonale verontreinigingen in leidingwater, met name synthetische en natuurlijke oestrogenen zoals 17β-oestradiol, vormen een groeiende zorg vanwege hun krachtige biologische activiteit, zelfs in extreem lage concentraties. Deze verbindingen komen vaak in de watervoorziening terecht via farmaceutisch afval, menselijke uitscheidingen en landbouwafval dat hormonen van vee bevat. 17β-estradiol, een krachtige vorm van oestrogeen, kan het endocriene systeem verstoren en zo de hormoonhuishouding, de voortplanting en de vruchtbaarheid van zowel mensen als waterdieren beïnvloeden. Studies hebben aangetoond dat blootstelling aan sporen van dit hormoon kan leiden tot vervrouwelijking van vispopulaties en kan bijdragen aan vroegtijdige puberteit, een verminderd aantal zaadcellen en hormoongevoelige kankers bij mensen. Standaard gemeentelijke waterzuiveringsinstallaties zijn niet uitgerust om deze verontreinigingen volledig te verwijderen, waardoor geavanceerde filtratie essentieel is voor wie langdurige blootstelling wil vermijden.

Hieronder vindt u een overzicht van wat wordt verwijderd:

Vluchtige organische stoffen (VOS) zijn een groep koolstofhoudende chemicaliën die gemakkelijk verdampen in de lucht en het leidingwater kunnen verontreinigen via industriële lozingen, landbouwchemicaliën en uitspoeling uit stortplaatsen of verouderde leidingsystemen. Veel voorkomende VOS in water zijn onder meer benzeen, chloroform en trichloorethyleen, waarvan er vele zijn geclassificeerd als kankerverwekkend of giftig voor de lever, de nieren en het zenuwstelsel. Deze verbindingen kunnen in de watervoorziening terechtkomen via allerlei bronnen, van gemorste brandstof tot huishoudelijke producten en chemicaliën voor chemisch reinigen. Langdurige blootstelling, zelfs in lage concentraties, wordt in verband gebracht met een verhoogd risico op kanker, onderdrukking van het immuunsysteem en ontwikkelingsstoornissen. Omdat VOS resistent zijn tegen conventionele waterzuiveringsmethoden en vaak niet door smaak of geur worden gedetecteerd, is geavanceerde filtratie van cruciaal belang om de blootstelling te verminderen en de gezondheid op lange termijn te beschermen.

Hieronder vindt u een overzicht van wat wordt verwijderd:

Chloor en andere ontsmettingsmiddelen worden op grote schaal gebruikt in gemeentelijke watersystemen om schadelijke ziekteverwekkers te elimineren, maar het gebruik ervan brengt een verborgen kostenpost met zich mee: bijproducten van desinfectie (DBPs). Wanneer chloor reageert met natuurlijk voorkomende organische stoffen in water, vormt het giftige verbindingen zoals trihalomethanen (THM's) en haloazijnzuren (HAAs). Langdurige blootstelling aan deze DBPs wordt in verband gebracht met ernstige gezondheidsrisico's, waaronder blaaskanker, voortplantingsproblemen, ontwikkelingsstoornissen bij kinderen en lever- of nierbeschadiging. Chloor zelf kan ook huidirritatie en ademhalingsproblemen veroorzaken en het evenwicht van gezonde darmbacteriën verstoren. Hoewel deze chemicaliën een cruciale rol spelen bij het microbiologisch veilig maken van water, wijst hun aanwezigheid in drinkwater op een moeilijke afweging: water zuiveren en tegelijkertijd nieuwe risico's introduceren. Geavanceerde filtratie is essentieel om zowel chloor als de schadelijke bijproducten ervan te verwijderen, waardoor een veiligere en evenwichtigere benadering van hydratatie mogelijk wordt.

Hieronder vindt u een overzicht van wat er wordt verwijderd: